- беймезгілдеу
- сын. Уақтылы емес; мезгілсіздеу. Көңіл көзі сенгіштеу кезіне бір. Кездейсоқтау кездесіп қала ма деп. Тыныш күйде ұйықтаған бал көңілді, Б е й м е з г і л д е у оятып ала ма деп (Ж. Смақов, Мың махабб., 26).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.